οκταεδρίτης

ο

1. (ορυκτ.) το ορυκτό ανατάσης

2. (πετρογρ.) σιδηρομετεωρίτης με περιεκτικότητα 6%-11 % σε νικέλιο και με οκταεδρική κρυσταλλική μορφή.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. octahedrite (< οκτάεδρο + κατάλ. -ίτης)].